Jakim cudem znowu pada, i dlaczego nie wiemy gdzie jesteśmy? Wstęp do ENL 2016

-

Jeśli spodziewaliście się że opowiem Wam dzisiaj o autografach, które zdobyłam podczas czwartej edycji Europejskiej Nocy Literatury 2016… To niestety to jeszcze nie ten moment. Zanim to nastąpi, chciałabym trochę przybliżyć Wam kulisy tego wydarzenia. Pomyślałam, że to może być ciekawe.
Tu nie będzie koloryzowania czy ukrywania faktów. Chcę opowiedzieć Wam jak wygląda ENL z perspektywy uczestnika, na dodatek osoby, która zbiera autografy.

Podobny obraz


Po pierwsze – ZAWSZE jednym z głównych punktów programu jest deszcz. Co roku. Naprawdę, nie było jeszcze Nocy Literatury bez mżawki, która około godziny 21 zmienia się w ulewę. To już jest tradycja, nie wyobrażam sobie ENL bez deszczu.
A co za tym idzie? Uczestnicy czytań tego deszczu nie mogą uniknąć!

Przypominam, że żeby dostać się do każdego z miejsc, gdzie odbywają się
czytania musicie przejść kawałek drogi. Czasem trwa to pięć, a czasem nawet dziesięć minut.
Pod warunkiem, że znacie dokładnie budynek w którym będzie się odbywać czytanie.

Żeby uzmysłowić wam jak to wygląda w praktyce, przytoczę sytuację z ENL 2016. Czytania odbywały się w centrum miasta. Mnie i mojej przyjaciółce odnalezienie wszystkich miejsc wydawało się bardzo proste.

Nic z tego! Okazało się, że we Wrocławiu – mieście w którym obie mieszkamy całe życie nie znamy większości uliczek, a odnalezienie poszczególnych budynków często okazywało się zadaniem ponad nasze siły.

Znalezione obrazy dla zapytania europejska noc literatury 2016
ENL 2015. Nie było mnie wtedy, ale chcę Wam pokazać jak wygląda czytanie na powietrzu, gdy pada deszcz. Na zdjęciu aktor Mirosław Baka


Tak było. Gdybyśmy miały więcej czasu, to może dałybyśmy radę dotrzeć do każdego z miejsc, ale przecież miałyśmy tylko piętnaście minut. Z tego właśnie powodu nie udało nam się wtedy dotrzeć na czytania: Anny Radwan, Arkadiusza Jakubika, Mariusza Bonaszewskiego i Cezarego Łukaszewicza.

To jeszcze nie wszystko.
Największym problemem podczas każdej z Europejskich Nocy Literatury jest to,
że aktorzy chwilę po tym gdy skończą czytać swój fragment szybko uciekają w miejsce niedostępne dla widzów. Złapanie ich i poproszenie o autograf prawie graniczy z cudem.

Jeśli czytanie ma miejsce na powietrzu – czy w parku, na skwerze lub w podwórku… to szansa na autograf jest całkiem duża. Jeśli natomiast wszystko odbywa się w zamkniętym budynku – na przykład w teatrze czy muzeum, to szansa na zdobycie podpisu jest właściwie zerowa.




Znalezione obrazy dla zapytania europejska noc literatury 2016
Czytanie na podwórku 
     
Podobny obraz
czytanie w budynku


                      VS








Mimo tych wszystkich trudności, Noc Literatury 2016 była dla mnie o wiele bardziej owocna, jeśli chodzi o autografy niż pierwsza edycja trzy lata wcześniej. A to wszystko dzięki mojej przyjaciółce. 

Podczas tamtego wieczoru przeżyłyśmy niezapomniane chwile. O tych właśnie chwilach, nowych autografach i rozmowach z aktorami opowiem Wam w kilku następnych wpisach.

*Wiem, że ten wpis jest najkrótszym spośród wszystkich, które napisałam. Być może jesteście zawiedzeni, za co bardzo przepraszam. Obiecuję, że następne artykuły będą dłuższe.








Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Pierwsza wizyta w Teatrze Współczesnym, spotkanie z Katarzyną Dąbrowską

-
Obraz
Jeszcze zanim dojdziemy do samej sztuki. Fani Katarzyny Dąbrowskiej pewnie pamiętają, że pod koniec września 2015 roku na premierze filmu pt. "Król życia" Pani Kasia pojawiła się z ręką w gipsie. Różne portale internetowe przez moment spekulowały co się stało, jednak niczego pewnego się nie dowiedzieliśmy. W dniu w którym pojechałam do Teatru Współczesnego, wciąż nosiła ten gips. Zastanawiałam się jaki wpływ będzie to miało na sztukę - pamiętajcie, że "Najdroższy" to współczesna komedia, a ten gatunek ma to do siebie, że można czasem odrobinę zmienić tekst. Gdy usiadłam na swoim miejscu do sali weszła moja mama. Wtedy ja, głośno i wyraźnie oznajmiłam (a właściwie wydarłam się na całą salę) żeby wyłączyła telefon. Ten sposób wypracowałyśmy razem gdy jeszcze byłam w przedszkolu - gdy tak wrzasnę niby tylko do niej, inni ludzie przypominają sobie o telefonach i je wyciszają. Nie wszyscy oczywiście, ale przynajmniej część. Godzina 19:00, w całym teatrze r...
Czytaj więcej

Szukajcie a znajdziecie

-
Obraz
Moment, w którym wyszłam z dworca i zobaczyłam Pałac Kultury pamiętam doskonale do dziś. Powoli obracałam się podziwiając widok jaki się przede mną ukazał. Stanęłam, zamknęłam oczy i wsłuchiwałam się w odgłosy ulicy. Trudno mi to wyjaśnić, ale ja już wtedy wiedziałam, że to miasto przyjęło mnie z otwartymi ramionami. Byłam pewna, że spotka mnie tu mnóstwo pięknych chwil. Przestałam się bać, że cokolwiek pójdzie nie tak.  Mama potrząsnęła mną i wyrwała z tego dziwnego stanu w jakim się przez chwilę znalazłam. Oczywiście po drodze miałyśmy mnóstwo problemów, związanych z dojazdem do ciotki, ale udało się. Około północy zmęczona nadmiarem wrażeń, zasnęłam. Nie ma co, Pałac Kultury na żywo robi piorunujące wrażenie  Pierwsze dni października tamtego roku były wyjątkowo ciepłe i słoneczne. Tylko  dwa dni dzieliły mnie od spektaklu w teatrze współczesnym. Spędziłam je głównie na spacerowaniu po Łazienkach i najpiękniejszych dzielnicach Warszawy W pew...
Czytaj więcej

Spotkanie za jeden uśmiech

-
Obraz
Tak jak wspominałam, starsi, zasłużeni w polskim kinie aktorzy podczas gali otwarcia Festiwalu Aktorstwa Filmowego dostają nagrodę za osiągnięcia życia - Złotego Szczeniaka. W 2015 roku aktorką, która dostała to wyróżnienie była Maja Komorowska. Z tej okazji w Kinie DCF zorganizowany został specjalny pokaz filmu Cwał z 1996 roku, w którym główną rolę zagrała właśnie Pani Maja. Po pokazie miało odbyć się z nią spotkanie. Bardzo stresowałam się tym wydarzeniem, ponieważ miałam być na nim sama, bez mamy czy przyjaciółki, które mogłyby powstrzymać moje nerwy na wodzy.  Jeśli czytaliście poprzednie wpisy wiecie dobrze, że nie radziłam sobie zbyt dobrze sama - musiałam mieć kogoś do pomocy. Wtedy jednak nie miałam i to czy zdołam wziąć autograf i zamienić parę zdań z aktorką zależało wyłącznie ode mnie. Maja Komorowska jest mi bardzo bliska. Kiedy miałam pięć lat obejrzałam pierwszy raz Wesele Andrzeja Wajdy z 1972 roku, w którym Pani Maja zagrała Rachelę. Od tego czasu ją uwielbi...
Czytaj więcej