Spotkanie z Grzegorzem Kasdepke

-
Dobra, wiem że to nie jest blog o książkach ale muszę trochę napisać o twórczości Pana Grzegorza.

Grzegorz Kasdepke od ponad 20 lat jest najbardziej poczytnym pisarzem w kategorii "polska literatura dziecięca". Jeśli teraz zapytasz młodą dorosłą osobę, która w dzieciństwie czytała książki i 5 letnie dziecko które czyta książki teraz, o Kasdepkego to na 99% ujrzysz na obu twarzach uśmiech zadowolenia. Kuba i Buba. Detektyw Pozytywka. Kacperiada. Co to znaczy. Do trzech odlicz. Albo (moja ulubiona) Horror! Czyli skąd się biorą dzieci. I wiele wiele innych. Pan Grzegorz od 20 lat pozostaje najlepszym pisarzem dla dzieci i nie sądzę by to się w najbliższych latach zmieniło.

A teraz do rzeczy

Jeśli czytaliście artykuł o moim pierwszym autografie, być może zapamiętaliście, że gdy byłam mała co roku chodziłyśmy z mamą na targi książki odbywające się przy bibliotece. Przyjeżdżali tam różni pisarze i podpisywali swoje książki. Na targi odbywające się w 2005 roku przyjechał właśnie Pan Grzegorz. Pamiętam swoje podekscytowanie bo gdy miałam 6 lat byłam największą fanką twórczości Kasdepkego zapewniam, że większej w całym Wrocławiu nie można było znaleźć.
Ale była radość! Dzień był piękny i słoneczny pomimo tego, że była końcówka września.

Przed stoiskiem Pana Grzegorza kłębił się tłum dzieciaków, wokół słychać było nawoływania "mamo, tato kupcie mi tą książkę, kupcie!" Ustawiłam się z mamą w kolejce, i stałam (a właściwie to skakałam z niecierpliwości na jednej nodze, mocno przyciskając do siebie książkę do podpisu).        W końcu nadeszła moja kolej. Podałam mu książkę, ale on nie zabrał się od razu za podpisywanie. Powiedział żebym usiadła i cały czas uśmiechnięty patrzył na mnie, jakby wyczuwał mój nastrój        i chyba widział jak bardzo jestem szczęśliwa (tego dnia uważałam że jest on najpiękniejszy w moim życiu).

Rozmawialiśmy o jego książkach. O tym jak bardzo wkurza mnie Martwiak (przeciwnik Detektywa Pozytywki), o tym że jego książki za szybko się czytają, bo połykają człowieka w całości i o mojej ulubionej książce, którą wzięłam do podpisu czyli "Kubie i Bubie". A szczególnie o jednym rozdziale który bardzo mi się podobał, traktującym o całowaniu w rękę 😘. Po wszystkim Pan Grzegorz podpisał mi książkę, pożegnałam się i poszłam do innych autorów. Szkoda, że mama nie zrobiła mi wtedy zdjęcia, myślę że byłoby piękne.

A oto książka i autograf:




Lata później Kasdepke napisał "Horror, czyli skąd się biorą dzieci" i zapragnęłam spotkać go raz jeszcze. Udało mi się i kiedyś... Kiedyś Wam o tym opowiem :-)









Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Pierwsza wizyta w Teatrze Współczesnym, spotkanie z Katarzyną Dąbrowską

-
Obraz
Jeszcze zanim dojdziemy do samej sztuki. Fani Katarzyny Dąbrowskiej pewnie pamiętają, że pod koniec września 2015 roku na premierze filmu pt. "Król życia" Pani Kasia pojawiła się z ręką w gipsie. Różne portale internetowe przez moment spekulowały co się stało, jednak niczego pewnego się nie dowiedzieliśmy. W dniu w którym pojechałam do Teatru Współczesnego, wciąż nosiła ten gips. Zastanawiałam się jaki wpływ będzie to miało na sztukę - pamiętajcie, że "Najdroższy" to współczesna komedia, a ten gatunek ma to do siebie, że można czasem odrobinę zmienić tekst. Gdy usiadłam na swoim miejscu do sali weszła moja mama. Wtedy ja, głośno i wyraźnie oznajmiłam (a właściwie wydarłam się na całą salę) żeby wyłączyła telefon. Ten sposób wypracowałyśmy razem gdy jeszcze byłam w przedszkolu - gdy tak wrzasnę niby tylko do niej, inni ludzie przypominają sobie o telefonach i je wyciszają. Nie wszyscy oczywiście, ale przynajmniej część. Godzina 19:00, w całym teatrze r...
Czytaj więcej

Szukajcie a znajdziecie

-
Obraz
Moment, w którym wyszłam z dworca i zobaczyłam Pałac Kultury pamiętam doskonale do dziś. Powoli obracałam się podziwiając widok jaki się przede mną ukazał. Stanęłam, zamknęłam oczy i wsłuchiwałam się w odgłosy ulicy. Trudno mi to wyjaśnić, ale ja już wtedy wiedziałam, że to miasto przyjęło mnie z otwartymi ramionami. Byłam pewna, że spotka mnie tu mnóstwo pięknych chwil. Przestałam się bać, że cokolwiek pójdzie nie tak.  Mama potrząsnęła mną i wyrwała z tego dziwnego stanu w jakim się przez chwilę znalazłam. Oczywiście po drodze miałyśmy mnóstwo problemów, związanych z dojazdem do ciotki, ale udało się. Około północy zmęczona nadmiarem wrażeń, zasnęłam. Nie ma co, Pałac Kultury na żywo robi piorunujące wrażenie  Pierwsze dni października tamtego roku były wyjątkowo ciepłe i słoneczne. Tylko  dwa dni dzieliły mnie od spektaklu w teatrze współczesnym. Spędziłam je głównie na spacerowaniu po Łazienkach i najpiękniejszych dzielnicach Warszawy W pew...
Czytaj więcej

Spotkanie za jeden uśmiech

-
Obraz
Tak jak wspominałam, starsi, zasłużeni w polskim kinie aktorzy podczas gali otwarcia Festiwalu Aktorstwa Filmowego dostają nagrodę za osiągnięcia życia - Złotego Szczeniaka. W 2015 roku aktorką, która dostała to wyróżnienie była Maja Komorowska. Z tej okazji w Kinie DCF zorganizowany został specjalny pokaz filmu Cwał z 1996 roku, w którym główną rolę zagrała właśnie Pani Maja. Po pokazie miało odbyć się z nią spotkanie. Bardzo stresowałam się tym wydarzeniem, ponieważ miałam być na nim sama, bez mamy czy przyjaciółki, które mogłyby powstrzymać moje nerwy na wodzy.  Jeśli czytaliście poprzednie wpisy wiecie dobrze, że nie radziłam sobie zbyt dobrze sama - musiałam mieć kogoś do pomocy. Wtedy jednak nie miałam i to czy zdołam wziąć autograf i zamienić parę zdań z aktorką zależało wyłącznie ode mnie. Maja Komorowska jest mi bardzo bliska. Kiedy miałam pięć lat obejrzałam pierwszy raz Wesele Andrzeja Wajdy z 1972 roku, w którym Pani Maja zagrała Rachelę. Od tego czasu ją uwielbi...
Czytaj więcej